فهرست مطالب

خون - سال پنجم شماره 1 (پیاپی 18، بهار 1387)

فصلنامه خون
سال پنجم شماره 1 (پیاپی 18، بهار 1387)

  • 70 صفحه، بهای روی جلد: 10,000ريال
  • تاریخ انتشار: 1387/05/01
  • تعداد عناوین: 8
|
  • محمدرضا کرامتی، محمدحسن نظافتی، محمدهادی صادقیان صفحه 1
    سابقه و هدف شیوع مصرف خون در بیماران با جراحی بای پس کرونر(CABG) هم چنان بالا می باشد. در سال های اخیر این میزان کاهش چشمگیری یافته است. هدف از این مطالعه، مشخص نمودن میزان انتقال خون در این مرکز و تعیین متغیرهای دموگرافیک و بالینی تاثیرگذار بر مصرف خون در طی CABG می باشد. مشخص نمودن فاکتورهای مرتبط با انتقال خون در این بیماران می تواند در اتخاذ تدابیر لازم جهت کاهش میزان انتقال خون مفید باشد.
    مواد وروش ها مطالعه به صورت آینده نگر انجام شد. در طی یک دوره 14 ماهه، کلیه بیماران با CABG مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا(ع) مشهد تحت بررسی قرار گرفتند. ارتباط متغیرهای سن، جنس، قد، وزن، شاخص توده بدن، سطح بدن، حجم تقریبی خون، هموگلوبین قبل از عمل جراحی و فرد جراح(جراح 1، 2 و 3) با انتقال خون مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت متغیرهای پیش گویی کننده با استفاده از آنالیز آماری رگرسیون لوجستیک مشخص گردید.
    یافته ها میزان انتقال خون در بیماران 6/77% بود. میزان مصرف خون کامل بیشتر از گلبول قرمز متراکم بود. میزان مصرف خون در حدود 70% بیماران بین 2-1 واحد بود. متغیرهای پیش گویی کننده نیاز به انتقال خون شامل فرد جراح و قد بیماران تشخیص داده شد.
    نتیجه گیری با استفاده از نتایج به دست آمده در این مطالعه و راهنماهای علمی معتبر موجود جهت مصرف خون در بیماران با CABG، با تغییر در نگرش پزشک معالج می توان طیف شاخص های نیاز به مصرف خون از جمله هموگلوبین را محدودتر کرد و در نهایت منجر به کاهش قابل توجه در میزان مصرف خون گردید.
    کلیدواژگان: انتقال خون، جراحی قلب، پیوند بای پس شریان کرونر، خون
  • نادیا باقری، یوسف مرتضوی، سید حمیدالله غفاری، کامران علی مقدم، علی اکبر پورفتح الله، نیلوفر شایان، اردشیر قوام زاده صفحه 9
    سابقه و هدف در سلول های پستانداران، طول تلومر و ساختار آن با سرطان ها و پیری سلولی مرتبط می باشد. کوتاه شدگی پیشرونده طول تلومر در ناپایداری ژنومی نقش دارد و کوتاه شدن آن در طیف وسیعی از سرطان های انسانی و هم چنین تغییر شکل و پیشرفت برخی بدخیمی های خونی گزارش شده است. لوسمی مزمن میلوژن(CML) در طول دوره بیماری دارای مراحل مختلفی می باشد. در این مطالعه جهت بررسی تغییرات طول تلومر، به بررسی لکوسیت های خون محیطی بیماران فاز مزمن(CP) و فاز بلاستیک(BP) CML پرداخته شده است.
    مواد وروش ها مطالعه انجام شده از نوع توصیفی بود. 14 بیمار CML فاز مزمن و 7 بیمار فاز بلاستیک که از فروردین سال 83 به بخش خون بیمارستان شریعتی مراجعه کرده بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. طول تلومر در 21 بیمار CML با روش لکه گذاری ساترن در آزمایشگاه مرکز تحقیقات خون و پیوند مغز استخوان بیمارستان شریعتی تهران بررسی و با افراد کنترل نرمال هم سن مورد مقایسه قرار گرفتند. جهت تحلیل نتایج از رگرسیون خطی و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد.
    یافته ها 43/71% (77/47 = 09/95 CI) از بیماران CP-CML در هنگام تشخیص، قطعات تکراری تلومری(TRF) کوتاه تر از حد نرمال(متناسب با سن) داشتند. میانگین طول تلومر در بیماران CP-CML و BP-CML به ترتیب برابر با kb 26/1 ± 98/6 و kb 06/1 ±81/4 بود که نسبت به میانگین طول تلومر در افراد نرمال هم سن(kb 19/1 ± 27/10) دارای کاهش معنی دار بود. هم چنین میانگین طول تلومر در افراد BP-CML اختلاف آماری معنی داری را نسبت به CP-CML نشان داد. میانگین میزان کوتاه شدگی طول تلومر در بیماران CP-CML و BP-CML نسبت به افراد نرمال هم سن به ترتیب kb 38/1 ± 31/3 و kb 9/0 ± 27/5 بود.
    نتیجه گیری تفاوت معنی دار آماری میانگین طول تلومر بیماران CP-CML و BP-CML نسبت به افراد نرمال هم سن و تفاوت آشکار اندازه TRF در فاز مزمن و بلاستیک می تواند در پیشگویی تغییر فاز بیماری از مزمن به بلاستیک کمک کننده باشد.
    کلیدواژگان: لوسمی مزمن میلوژن، تلومر، لکه گذاری ساترن
  • هایده جوادزاده شهشهانی، محمد طاهر یاوری، مانا مهران، مریم رهبری صفحه 17
    سابقه و هدف اثراتی که اهدای خون از نظر فیزیکی و روانی بر اهداکنندگان می گذارد نقش بسیار مهمی بر جذب اهداکنندگان دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر اهدای خون بر اهداکنندگان شامل اثرات مثبت و منفی، روانی و فیزیکی و طول مدت اثر هر کدام در اهداکنندگان پایگاه انتقال خون یزد بود.
    مواد وروش ها این مطالعه مقطعی از مهر ماه 1384 تا دی ماه 1385 در پایگاه انتقال خون یزد انجام گرفت. 1000 اهداکننده که حداقل یک بار خون اهدا کرده بودند به روش تصادفی ساده انتخاب شدند و از آن ها خواسته شد که پرسشنامه ای در مورد اثرات روانی، اجتماعی و فیزیکی اهدای خون را تکمیل نمایند. داده ها با استفاده از آزمون های مجذور کا(Chi-square)، آنالیز واریانس یک طرفه، و رگرسیون لوجستیک تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها در این مطالعه 955 مرد(5/95%) و 45 زن(5/4%) شرکت داشتند. دو سوم اهداکنندگان پس از اهدای خون اثرات مثبت اهدای خون را اظهار داشتند و در بین اثرات مثبت، احساس رضایت، شادابی و نشاط و احساس آرامش بیشترین فراوانی را در هر دو جنس داشتند. 9/2% اهداکنندگان تنها اثرات منفی را ذکر نمودند. فراوانی اثرات منفی در خانم ها بیشتر از آقایان بود. اثرات مثبت اهدای خون مدت زمان بیشتری به طول انجامیدند(9/6 ± 1/15 روز) در حالی که طول اثرات منفی 1/1 ± 1/3 روز بود. فراوانی اثرات اهدای خون با سن و دفعات اهدای خون رابطه ای نداشت.
    نتیجه گیری بیشتر اثرات اهدای خون اثرات مثبت بودند و مدت بیشتری نسبت به اثرات منفی طول کشیدند. 80 درصد اهداکنندگان چند اثر مثبت را با هم تجربه نمودند. با وجود این که اثرات منفی در تعداد کمی از اهداکنندگان روی داد، با این حال مطالعه در مورد کاهش اثرات منفی به ویژه در خانم ها توصیه می شود. یافته های این مطالعه می تواند با ارایه تصویر روشنی از تجارب اهداکنندگان در زمینه اهدای خون، ترسی که ناشی از عدم آگاهی در زمینه اهدای خون است و مانع اهدای خون می شود را کاهش دهد و منجر به بهبود جذب اهداکنندگان جدید گردد.
    کلیدواژگان: اهدای خون، اثرات جانبی، روان شناسی، اهداکنندگان خون
  • محمدرضا باغبان اسلامی نژاد، لیلا روحی، سیدمحمود عرب نجفی، حسین بهاروند صفحه 25
    سابقه و هدف در دستورالعمل های رایج جداسازی و تکثیر سلول بنیادی مزانشیمی، استفاده از سرم جنینی گاو(FCS) به عنوان مکمل محیط کشت، اجتناب ناپذیر است. این در حالی است که سرم جنینی گاو در انسان ایمونوژنیک بوده و به هنگام پیوند خطر انتقال عفونت را با خود به همراه دارد. لذا به دنبال یک جانشین مناسب برای سرم جنینی گاو، در مطالعه حاضر، تاثیر پلاسمای تهیه شده از خون محیطی بر رشد سلول های بنیادی مزانشیمی بررسی شده است.
    مواد وروش ها مطالعه انجام شده از نوع تجربی بود. سلول های مغز استخوان تهیه شده از استخوان های دراز موش صحرایی، از کشت اولیه تا پاساژ سوم با استفاده از محیط کشت حاوی FCS و پلاسمای تهیه شده از خون محیطی موش صحرایی کشت شدند و حاصل هر مرحله از کشت که در اصل به ترتیب سلول های پاساژ اول تا چهارم محسوب می شوند، از لحاظ میزان دو برابر شدگی جمعیت سلولی، توان زیستی و تکثیر سلولی به ترتیب با روش های شمارش سلولی، آزمایش MTT و رسم منحنی رشد اندازه گیری شد. سلول های حاصل از کشت اولیه از لحاظ کلون زایی نیز بررسی شدند. هر مطالعه 10 بار تکرار شد و میانگین نتایج، مقایسه آماری شد. در پایان سلول های پاساژ سوم از لحاظ پتانسیل تمایز به استخوان و چربی با روش رنگ آمیزی اختصاصی RT-PCR بررسی شدند.
    یافته ها سلول های کشت شده در پلاسما از لحاظ مورفولوژی، تقریبا یک دست دوکی شکل بودند در حالی که در کشت سلول های گروه FCS، تعدادی سلول غیر دوکی شفاف نیز مشاهده شد. در مجموع، از لحاظ دو برابر شدگی جمعیت سلولی و آزمایش MTT، سلول های گروه FCS به طور معنی داری وضعیت بهتری داشتند ولی تفاوت ها در سلول های حاصل از پاساژ سوم از لحاظ آماری معنی دار نبود. در منحنی رشد، در طول دوره کشت، طول و شیب فازهای نمودار در دو گروه مشابه بود ولی گروه FCS، رشد بیشتری از خود نشان داد. سلول های گروه پلاسما تعداد بیشتری کلون تولید کردند ولی اندازه این کلون ها در مقایسه با سلول های گروه FCS کمتر بود. سلول های هر دو گروه به راحتی به دودمان های آدیپوژنیک و استئوژنیک تمایز یافتند. زیرا سلول ها به ترتیب با اویل رد و آلیزارین رد رنگ شدند و ژن های PPAR-gama، PPAR-alpha و C/EBP-alpha برای چربی و استئوکلسین و استئوپونتین برای استخوان بیان شد.
    نتیجه گیری روی هم رفته می توان گفت که پلاسما به عنوان جایگزین سرم گاو قادر است از تکثیر سلول بنیادی مزانشیمی حمایت کرده و توان زیستی آن را حفظ نماید، اگر چه این حمایت، در مقایسه با FCS تا حدودی کمتر است ولی در عوض جایگزین سالمی محسوب می شود.
    کلیدواژگان: سلول های بنیادی مزانشیمی موش، پلاسما، تکثیر سلولی
  • کامران علی مقدم، مژگان اعلمی صمیمی، آسیه عشوری، مهرانگیز توتونچی، محمد فرهادی لنگرودی، فاطمه نادعلی، مسعود ایروانی، سید اسدالله موسوی، علی خدابنده، محمد جهانی، اردشیر قوام زاده صفحه 39
    سابقه و هدف مقاومت دارویی علت عمده شکست درمانی در بیماری های بدخیم خصوصا بیماری های بدخیم خونی است و شایع ترین نوع مقاومت دارویی به علت بروز pgp (گلیکوپروتئین p) می باشد. مشکل عمده بروز این ژن در بدخیمی های خونی، عدم وجود یک روش استاندارد برای کشف و بررسی کمیت بروز ژن در نمونه های توموری و عدم تطابق با کلینیک بیمار است. هدف از انجام طرح حاضر، تعیین میزان مقاومت چند دارویی(MDR) بر اساس بیان pgp در شروع درمان و استفاده از آن به منظور پیش بینی پاسخ به درمان و پیامد عود یا فوت می باشد.
    مواد وروش ها مطالعه انجام شده از نوع کاربردی بود. تعداد 185 بیمار در فاصله خرداد 1380 تا اردیبهشت 1385 وارد مطالعه شدند. برای هر یک از بیماران تشخیص بر اساس مورفولوژی، ایمونوفنوتیپ و سیتوژنیک انجام گرفته و بروز pgp، بر اساس فلوسیتومتری مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی میزان pgp ابتدا خون محیطی و نمونه های مغز استخوان بر روی ضد انعقاد EDTA جمع آوری شده و به آزمایشگاه منتقل و طی مراحلی جهت بررسی آماده شد. سپس همه بیماران با توجه به نوع بیماری تحت دستور عمل درمانی استاندارد قرار گرفتند و پاسخ به درمان مشخص شد. پس از پی گیری بیماران، یافته های بالینی بر حسب مقاومت اولیه و نیز میزان بقا، عود و بهبودی کامل محاسبه شده و سپس با یافته های آزمایشگاهی مقایسه شدند. جهت تحلیل نتایج از آزمون های من ویتنی،کروسکال والیس، کاپلان مایر(kaplan-meier) و کای دو(Chi-square) استفاده شد.
    یافته ها از 185 بیمار با میانه سنی 5/28 سال (با دامنه تغییرات 11 تا 76 سال)، 128 بیمار AML و 57 بیمار ALL، 62% مرد و 38% زن بودند. pgp با سن، جنس، نوع بیماری(ALL و AML) و نیز تعداد سلول های سفید رابطه معنی داری نشان نداد، هم چنین میزان بیان pgp در زیر گروه های مختلف بیماری AML نیز رابطه معنی داری نداشت. میزان بقای کلی(OS) دو ساله 63%(خطای معیار 8/4%) و میزان بقای عاری از بیماری(DFS) در این مدت 42%(خطای معیار 5%) به دست آمد، هم چنین نتایج نشان داد که DFS با pgp در بیماران ALL و AML-none M3 رابطه معنی داری دارد.
    نتیجه گیری میزان بروز pgp در سطح سلول، احتمالا یک فاکتور پیش آگهی دهنده برای پیش بینی شانس عود محسوب می شود و می تواند در تصمیم گیری درمانی نقش داشته باشد.
    کلیدواژگان: مقاومت چند دارویی، گلیکوپروتئین P، لوسمی میلوبلاستیک حاد، لوسمی لنفوبلاستیک حاد
  • فاطمه محمودی، محمود محمودیان شوشتری *، زهره شریفی، سید مسعود حسینی صفحه 47
    سابقه و هدف پاروویروس B19 انسانی، ویروسی بسیار کوچک با DNA تک رشته ای، بدون پوشش و عضو خانواده پاروویریده می باشد. پاروویروس B19 انسانی موجب بروز تعدادی از بیماری های بالینی شامل اریتمای عفونی(بیماری پنجم)، هیدروپس فتالیس، بحران آپلاستیک گذرا، آرتروپاتی و کم خونی مادرزادی می شود. انتقال ویروس از طریق تنفس، انتقال خون و فرآورده های خونی است. DNA ی B19 از طریق روش های حساس PCR قابل تشخیص است. بررسی های قبلی نشانگر آن است که افرادی که ایمونوگلوبولین از نوع IgG ضد ویروس در خونشان ظاهر شده، از نظر وجود ویروس منفی هستند. آنتی بادی های کلاس IgM پاروویروس B19 انسانی به طور معمول برای چندین ماه و آنتی بادی کلاس IgG پاروویروس B19 برای چندین سال و حتی تا پایان عمر دوام دارند. هدف این مطالعه تعیین شیوع پاروویروس B19 انسانی در بین اهداکنندگان خون در تهران بود.
    مواد وروش ها مطالعه انجام شده از نوع مقطعی بود. به روش نمونه گیری تصادفی، سرم 730 اهداکننده خون که از نظر anti-HIV Ab، HBsAg و anti-HCV Ab منفی بودند، به لحاظ حضور IgM و IgG علیه پاروویروس B19 ابتدا به روش الایزا بررسی شدند. سپس نمونه تمام سرم ها برای حضور DNA ویروس با روش semi-nested PCR مورد بررسی قرار گرفتند.
    یافته ها از میان 730 اهداکننده خون، 4 نفر(5/0%) در سرم آنتی بادی خاص IgM داشتند و سرم این افراد برای IgM anti-B19 مثبت گزارش شد. از میان این تعداد اهداکننده، 338 نفر(50-7/42 = 95% CI، 3/46%) برای آنتی بادی خاص IgG مثبت بودند. DNA ی پاروویروس B19 در هیچ یک از سرم های اهداکنندگان یافت نشد.
    نتیجه گیری با این که عفونت B19 در برخی دریافت کننده های خون می تواند عوارض زیادی به همراه داشته باشد، هنوز غربالگری اهداکنندگان برای این ویروس اجباری نیست. از یک طرف شیوع IgG در میان اهداکنندگان تهرانی بالا بود و از طرف دیگر، هیچ یک از نمونه ها برای DNA ی B19 مثبت دیده نشد که این به معنای پایین بودن خطر انتقال ویروس از طریق انتقال خون می باشد. مطالعات بیشتری بر روی تعداد زیادی از اهداکنندگان و هم چنین گروه های پر خطر لازم است.
    کلیدواژگان: پاروویروس، اهداکنندگان خون، شیوع، PCR
  • عظیم مهرور، آزیتا آذرکیوان، جواد صابری نژاد، نرحس مهرور، محمد فرانوش، پروانه وثوق صفحه 53
    سابقه و هدف تالاسمی ماژور شایع ترین کم خونی ارثی در ایران محسوب می شود. در این بیماری به علت اختلال در ساخت زنجیره های گلوبینی در گلبول قرمز، این گلبول ها در جریان خون عمر طبیعی نداشته و به سرعت از بین می روند. درمان این بیماری، تزریق خون منظم ماهانه است که خود سبب عوارض اجتناب ناپذیری می شود. مهم ترین عوارض، افزایش بار آهن و رسوب آهن در ارگان های حیاتی مثل قلب، غدد درون ریز و کبد می باشد. در این مطالعه سعی شده تا میزان فراوانی و مشکلات هیپوتیروئیدی و هیپوپاراتیروئیدی در بیماران تالاسمی کشور، با بررسی تعداد نمونه های بیشتر به منظور تشخیص زودرس و انجام اقدامات لازم درمانی به طور دقیق تر تعیین شود.
    مواد وروش ها این مطالعه یک مطالعه مقطعی توصیفی بود. 437 بیمار تالاسمی ماژور و اینتر مدیا مراجعه کننده به درمانگاه بیماران بزرگسال تالاسمی که تحت پوشش سازمان انتقال خون ایران می باشد وارد مطالعه شدند. روش نمونه گیری سرشماری بود. ابتدا آزمایش های غددی و برخی پارامترهای لازم از پرونده بیماران استخراج شد و برای کسانی که پرونده آن ها از نظر آزمایش ها کامل نبود، درخواست آزمایش های تکمیلی شد. یافته ها توسط آزمون آماری کای دو(Chi-square) و با استفاده از نرم افزار 5/11 SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها از مجموع 437 بیمار مبتلا به تالاسمی، 10 نفر(2/2%) مبتلا به هیپوتیروئیدیسم و 1 نفر مبتلا به هیپوپاراتیروئیدیسم بودند. این در حالی است که 80% از مبتلایان به هیپوتیروئیدیسم و 1 نفر بیمار مبتلا به هیپوپاراتیروئیدیسم، از بیماران تالاسمیک ماژور بودند. میانگین فریتین در دو گروه مبتلا و غیر مبتلا به هیپوتیروئیدیسم تفاوت معنی داری نداشت.
    نتیجه گیری از مقایسه این مطالعه و سایر مطالعاتی که در داخل و خارج کشور در مورد مشکلات هیپوتیروئیدی و هیپوپاراتیروئیدی در بیماران تالاسمی صورت گرفته مشخص می شود از نظر وضعیت هیپوتیروئیدی در بیماران تالاسمی، آمار کشور ما کمتر از سایر مطالعات است.
    کلیدواژگان: تالاسمی، هیپوتیروئیدیسم، هیپوپاراتیروئیدیسم
  • مصطفی آقا حسینی، علی شائمی، کریم آذربایجانی، ناهید اکبری صفحه 61
    سابقه و هدف تکنولوژی اطلاعات و ثبت الکترونیک، راه ورود مطالعه های جدیدی را در انتقال خون گشوده است ولی اطلاعات اندکی درباره ارزیابی آن در مراکز انتقال خون وجود دارد. این مطالعه به بررسی تاثیر تکنولوژی فوق بر بروز خطا و شیوع مردودی به علت مشکلات رفتاری و رضایتمندی اهداکنندگان در دو مرکز انتقال خون اصفهان طی سال 1384 می پردازد.
    مواد وروش ها در این مطالعه توصیفی تحلیلی که با روش نمونه گیری سرشماری و در سال 1384 انجام شد، کلیه اهداکنندگان پایگاه خواجو و پایگاه شریعتی از نظر بروز خطاهای ناشی از نبود سابقه و شیوع مردودی به علت مشکلات رفتاری بررسی و پس از رضایتمندی از دو نمونه تصادفی 100 نفری، دو گروه توسط یک پرسشنامه مقایسه شدند و اطلاعات در برنامه 5/11 SPSS با آزمون های فیشر، کای دو و آزمون t تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها میزان مردودی در پایگاه خواجو 1041 مورد(2%) و در پایگاه شریعتی 353 مورد(1%) بود. بروز خطا در پایگاه خواجو 1 مورد(0%) و در پایگاه شریعتی 22 مورد(62/0%) بود. شیوع مردودی در پایگاه خواجو بالاتر و میزان بروز خطا در این پایگاه بسیار کمتر از پایگاه شریعتی بود. رضایت اهداکنندگان از روند اهدای خون در پایگاه خواجو به طور محسوسی کمتر از پایگاه شریعتی بود. بین رضایت از برخورد کارکنان تفاوت معنی داری مشاهده نشد.
    نتیجه گیری اجرای هم زمان برنامه جامع می تواند با افزایش مردودی و بروز بسیار کمتر خطا در پیشبرد سلامت خون موثر باشد ولی وجود مراحل متعدد کامپیوتری ممکن است موجب نارضایتی و اختلال در فضای محرمانه مشاوره شود.
    کلیدواژگان: اهداکنندگان خون، کامپیوتر، خطای پزشکی، رضایتمندی
|
  • Dr. M.R. Keramati, Dr. M.H. Nezafati, Dr. M.H. Sadeghian Page 1
    Background and objectivesThe rate of blood use in coronary artery bypass graft (CABG) surgery is high, though having decreased remarkably in recent years. The aim of this study was to determine this rate as well as demographic and clinical factors affecting blood transfusion during CABG. Factors associated with increased risk of transfusion can help us decrease the rate of blood use. Materials and MethodsIn a prospective manner, data were collected from patients having undergone CABG surgery in Emam Reza teaching hospital of Mashhad for about 14 months. The correlation of variables including age, sex, height, weight, body mass index, body surface, estimated blood volume, preoperative hemoglobin concentration, and surgeon with the independent variable of "need for blood transfusion" was evaluated. Finally, predicting variables were determined by the use of logistic regression methods. ResultsThe rate of blood use was 77.6%. The use of whole blood was more frequent than packed red blood cells. In almost 70% of patients, the number of blood units administered ranged from 1 to 2. The predicting variables were determined to be surgeon and height of patients. ConclusionsThis study and other credible transfusion guidelines help us change individual physician practice and restrict indications such as hemoglobine level for blood transfusion in CABG. These changes might result in major rate reduction in blood use.
  • N. Bagheri, Dr. Y. Mortazavi, Dr. H. Ghafari, Dr. K. Alimoghadam, Dr. A.A. Pourfatoullah, N. Shayan, Dr. A. Gavam Zadeh Page 9
    Background and objectivesIn the mammalian cells, there is a relationship between telomere length and both cancer and senescence. Progressive telomere shortening has a role in genomic instability and has been reported in a wide range of human cancers as well as in transformation and progression to hematologic malignancies. Chronic myelogenous leukemia (CML) has different stages in the process of its progression. In this study, we examined the telomere length changes in peripheral blood leukocytes of CML patients in chronic (CP) and blastic phases (BP). Materials and MethodsIn this descriptive study, we examined the telomere length in 21 CML patients (14 in chronic and 7 in blastic phases) having reffered to Hematology–Oncology and BMT Research Center of Shariati Hospital since March 2004 using Southern blot analysis; the results were then compared with age-adjusted normal controls. Data were analyzed through logestic regression and Anova. ResultsAt the time of diagnosis, 71.43% of chronic phase patients had a shortened TRF compared to normal age-adjusted individuals. The mean telomere length values in chronic and blastic phases were 6.98±1.26 kb and 4.81±1.06 kb, respectively; it showed significant telomere length reduction in age-adjusted normal controls. Moreover, the mean telomere length values in BP-CML showed significant statistical differences as compared to CP-CML. Mean values of telomere length reduction in CP-CML and BP-CML as compared with normal age-adjusted control group were 3.31±1.38 kb and 5.27±0.9 kb, respectively. ConclusionsThe significant statistical differences in mean telomere length of CP-CML and BP-CML as compared with age-adjusted normal controls and the apparent differences of TRF in chronic and blastic phases can be useful in prediction of phase of disease progression.
  • Dr. H. Javadzadeh Shahshahani, Dr. M.T. Yavari, Dr. M. Mehran, Dr. M. Rahbari Page 17
    Background and objectivesKnowing about the effects of blood donation on blood donors plays an important role in donor recruitment as these effects determine the decision of donors on whether to donate again or not. The aim of the present study was to determine the psycho-social and physical effects of blood donation on donors. Materials and MethodsIn this cross sectional study conducted at Yazd Blood Transfusion Center, between September 2005 and January 2007, 1000 randomly selected blood donors participated in the study and were asked to fill the especially formatted questionnaire. Data were analyzed through chi-square, ANOVA test, and logestic regression. Results955 (95.5%) subjects were male and 45 (4.5%) female. Two thirds of donors reported one or more positive effects. 2.9% of donors reflected only negative effects. Positive effects included the sense of satisfaction, sense of happiness and relaxation, and positive post donation feeling. Negative effects in females were more frequent than in males. The mean duration of positive effects was 15.1±6.9 days, while that of negative effects was 3.1± 1.1 days. There was no correlation between the number of donations or age and occurrence of effects (P= 0.109). ConclusionsMost of the effects reported by the blood donors were positive and lasted for a much longer duration than the negative effects. 80% of donors experienced more than one positive effect. Even though few of the donors most of whom with a single status reported negative effects. It is advisable for further studies to be conducted for these effects to be reduced particularly in women. A clear illustration of donor experiences as part of recruitment programs can reduce undue fear in unaware prospective donors leading into increased donor recruitment.
  • Dr. M.R. Eslaminejad, L. Rouhi, Dr. S.M. Arab Najafi, Dr. H. Baharvand Page 25
    Background and objectivesIn current protocol for isolation and expansion of mesenchymal stem cells (MSCs), the use of fetal calf serum (FCS) as a medium supplement is inevitable. FCS is immunogenic for human subjects and may transfer infection in the case of transplantation. In the search for an appropriate substitute for FCS, in the present study the effect of plasma prepared from peripheral blood on the growth of MSCs has been examined. Materials and MethodsMarrow cells obtained from rat long bones were cultivated both in the mediums containing FCS and in those with plasma prepared from rat peripheral blood for the primary culture and the three consequent passages. The cells present in all four passages were evaluated at each culture stage for population doubling number, viability, and the rate of proliferation by cell count, MTT assay, and plotting growth curve, respectively. The cells from primary culture were also examined with respect to their clonogenic activity. All experiments were replicated 10 times and the average values for each group were statistically compared. Furthermore, passage 3 cells from each group were examined in terms of bone and adipogenic differentiation by specific staining as well as RT-PCR. ResultsThe cultures from plasma group appeared morphologically more homogenous than those from FCS group. In general, the cells from FCS groups had a better status in terms of total population doubling number and MTT test but these differences were not significant in passage 3. Moreover, growth curve plotted for each group indicated that the proliferation of cells in the plasma group is somewhat slower than those in FCS groups. The culture of plasma groups showed more colon cells compared to FCS groups but the colons in the latter appeared larger than the former. The cells from both groups were readily differentiated into osteoblastic and adipogenic cells lineages; this was confirmed by alizarin red and oil red staining, the bone expression of osteopontin and osteocalcin, and the expression of PPAR-alfa, PPAR-gamma, and C/EBP-alpha for adipose cells. ConclusionsTaken together, plasma as a substitute for FCS can support proliferation of MSCs and maintains their viability in vitro. Although this support was somehow less strong than FCS, plasma could still be considered a safe substitute for FCS.
  • Dr. M. Alami Samimi, A. Ashori, Dr. M. Toutounchi, Dr. M. Farhadi Langroudi, Dr. F. Nadali, Dr. M. Iravani, S.A. Mousavi, Dr. A. Khodabandeh, Dr. M. Jahani, Dr. A. Ghavamzadeh Page 39
    Background and objectivesDrug resistance is a common cause of treatment failure in malignant disorders especially hematological malignancies. Overexpression of P-glycoprotein (pgp) is the most common cause of drug resistance. Studies on the importance of pgp are controversial that is attributed to the lack of a standard method for pgp assay and the lack of consistency with clinical data. The aim of this study is Multiple drug resistance (MDR) evaluation according to pgp expression in leukemic cells at the beginning of treatment, and prediction of responses to treatment, relapse or death. Materials and MethodsBetween June 2001 and May 2006, we studied 185 leukemic patients. Diagnosis was performed on each case via morphology, based on immunotypes, and by cytogenetic method; pgp expression was also evaluated by flowcytometry. For pgp evaluation, we collected peripheral blood or bone marrow samples in EDTA. Then, patients went under treatment by standard protocols and their responses to treatment were observed. Patient follow ups for response to treatment, complete remission, resistance to induction, relapse or death were conducted. Finally, clinical data were compared with laboratory results. Mann-Whitney, kruscal-valis, kaplan-meier, and chi-square tests were used for data analysis. ResultsFrom 185 patients with the median age of 28.5 years (within the age range of 11-76), 128 patients showed AML and 57 ALL. 62% were male and 38% female. Pgp expression showed no significant correlation with age, sex, type of leukemia, and white blood cells count. There was no significant association between pgp expression and AML subtype. Two-year Overall Survival (OS) and Disease Free Survival (DFS) were 63% and 42% respectively. DFS showed significant correlation with pgp in ALL and non-M3 subtype of AML (P=0.024). Conclusionsexpression of pgp would be a prognostic factor for relapse prediction and might be important in treatment planning.
  • F. Mahmudi, Dr. M. Mahmoodian Shooshtari, Dr. Z. Sharifi, Dr. M. Hosseinni Page 47
    Background and objectivesHuman parvovirus B19, a member of the parvoviridae family, with single-stranded DNA is a very minute and non-enveloped virus. Human parvovirus B19 causes a number of clinical illnesses including infectious erythema (fifth disease), hydropes fetalis, transient aplastic crises, arthropathy and congenital aplasia. B19 virus is transmitted via respiratory tract, blood products, and blood transfusion. Parvovirus B19 DNA is detectable through molecular techniques such as PCR. Previous studies indicate that individuals who have anti B19 IgG are negative. IgM antibody against B19 lasts for a few months and IgG antibody persists for many years or lifelong. The aim of this study was to evaluate the prevalence of B19 among blood donors in Tehran. Materials and MethodsIn this cross-sectional study, sera of 730 blood donors who were negative for HIV, HBsAg and HCV were tested for IgG and IgM anti-B19V using ELISA. Then, all of the sera were tested for presence of B19 DNA through semi-nested PCR. ResultsOut of 730 blood donors, 4 (0.5%) had IgM antibody thereby being reported positive; 338 subjects (46.3%) were positive for anti-B19 IgG. DNA B19 was not found in any of the subjects (0%). ConclusionsAlthough B19 may cause adverse reactions in some blood recipients, screening blood donors for B19 is not essential. In this study, the high prevalence of IgG on one hand and the lack of any positive cases of B19 DNA on the other indicate of the low risk of the latter to be transfusion transmittable. Further studies on blood donors particularly high risk groups are recommended.
  • Dr. A. Mehrvar, Dr. A. Azarkeivan, Dr. J. Saberi Nejad, N. Mehran, Dr. M. Faranoosh, Dr. P. Vosoogh Page 53
    Background and objectivesThalassemia is the most common hereditary anemia in our region. Due to thalassemia-driven abnormality in synthesis of globin chains in red blood cells, these globules do not lead a natural life and will die immediately. Appropriate therapy of thalassemia includes a regular monthly blood transfusion. However, patients will inevitably confront with several side effects particularly iron overload and iron sedimentation in body critical organs and tissues including heart, ductless glands and liver. The aim of the present study is to determine more precisely the frequency of adenoidal abnormality in Iranian thalassemia patients by examining a higher number of samples. So that early diagnosis and necessary treatment measures would be more likely. Materials and MethodsThis descriptive research included all thalassemia major patients having referred to medical centers affliated to Iranian Blood Transfusion Organization. The sampling was census-based. First of all, reports of adenoidal tests as well as other associated parameters were achieved from medical folders. ResultsOut of 437 thalassemic patients, 10 (1%) suffered from hypothyroidism and one from hypoparathyroidism. 80% of hypothyroid and 100% of hypoparathyroid patients were affected by thalassemia major. Ferritin average in hypothyroid and non- hypothyroid groups had no significant difference. ConclusionsThe results showed that screening platelet concentrates for bacterial contamination is necessary for blood transfusion centers and hospital blood banks. The comparison of the results of this sudy compared with others showed that a lower number of thalassemic patients live in Iran compared with other countries.